Boezem, Marinus (1934)

Over de kunstenaar

Begin jaren zestig ruilt Marinus Boezem, zoals zoveel kunstenaars uit die tijd, het concrete kunstobject in voor het werken met ideeën: in de toenmalige expansiedrang om de ruimte buiten de kunst te integreren, exploreert Boezem de lucht, het verdwijnen en de zwaartekracht. Zijn overwegingen worden met behulp van onartistieke middelen als lucht, waterdamp, wind, het weerbericht en spiegels overgedragen. In 1969 schrijft hij met behulp van een vliegtuig zijn naam in de lucht. De vluchtigheid van deze signatuur is een perfecte metafoor voor de ijdelheid van het menselijk streven.