Dumas, Marlene (1953)

Over de kunstenaar

Marlene Dumas wantrouwt de onschuld, zelfs die van pasgeboren baby's. De figuren in haar tekeningen en schilderijen lijken onveranderlijk gebukt te gaan onder de ondraaglijke last van schuld. Geen schuld in de vorm van erfzonde, maar een ingeboren kwaad dat zich op de meest onverhoedse momenten openbaart. Haar serie tekeningen over zeemeerminnen toont deze verleidelijke wezens als femmes fatales die allerlei kwaad aanrichten. Zo veroorzaken ze vloedgolven of trekken mannen naar de peilloze diepten van de zee. Dumas lijkt te zeggen: vertrouw nooit de uiterlijke schoonheid, maar wantrouw het innerlijk.